Ciklopi ,ky roman i pazakonte, nga Brajan Sukaj ,ne te cilin nuk percaktohet drejtperdrejt as koha e as hapesira, e aq me teper personazhet mbeten te paemertuar. Duke e humbur keshtu nevojen e pershfaqjes, por duke i dhene rendesi ngjarjeve dhe permbajtjes se vertete.
Kete vit mes listes se gjate te librave te cilet duhet te rrembej per t’i bere pjese te bibliotekes sime, zbulova nje autor te ri shqiptar, por aq premtues dhe origjinal, saqe gjate leximit te librit te tij “Ciklopi” me krijonte deja vu me kryeveprat boterore. Per te gjithe lexuesit e apasionuar, dashamiresit e librit dhe ata qe leximin e kane kthyer ne menyre jetese, ngjarje te pervitshme kulturore sic eshte Panairi i Librit priten me padurim.
Brajan Sukaj perdor nje stil unik, me fjalor te perzgjedhur e te pasur dhe figura stilistike te panumerta, te cilat i shtojne dozen artistike romanit te tij.
Sic mund te kuptohet edhe nga titulli Ciklopi , gjithcka lind me ardhjen ne jete te nje femije me tipare te cuditshme, me shtate gishta, nofulla te medha dhe sy te shkelqyeshem. Nena e re, e cila trembej prej turmes po aq sa donte te birin, punonte, sakrifikonte dhe mundohej me mish e me shpirt per te plotesuar cdo gje per djalin e saj te vetem.
Ciklopi , pak permbledhje mbi librin
Kulmi i romanit arrihet kur gruaja kryen nje vjedhje per te plotesuar nevojat e te birit per barna dhe akuzat, gjyqi dhe gjykimi, te kthejne edhe nje here nder mend forcen e turmes, padijes dhe pashpirtesise se brohorimave per denim. Gjykatesi, nje burre i arsyeshem, korrekt dhe i drejte, por me nje fund tragjik per shkak te rrethanave, gati sa nuk e tregoi hapur se nje nene nuk mund te denohet as per hajduteri, nese kete te fundit e kryen per te shpetuar jeten e femijes se saj.
Gjithcka merr per kot ne kete qytet, i cili ne fund pushtohet nga flaket, si per te treguar se xhindte kane nje kujtese te dobet historike. Nje nga hollesite qe me beri me shume pershtypje, teksa lexoja romanin Ciklopi eshte ndjeshmeria e larte per figuren e nenes dhe gruas. Duket se simbolika e nenes eshte epiqendra e librit dhe dashuria e vetme e treguar,pa kushte dhe e fuqishme sa nje katastrofe natyrore, ajo mes femijes dhe nenes. Pershkrimi i vazhdueshem i qytetit, ngjyres se pandryshuar gri, mjegullave te paqartesise dhe ankthit e trishtimit, me kujtojne Kadaren e madh me librin “E penguara”.
Gjithashtu, gjyqi, vendimet drastike, lebetitjet e turmes dhe historia e nje femije me pamje te papranuar nga shoqeria, me drejtojne menjehere te Hygo. Fatkeqesia e nje qyteti, e cili vjen nga lindja e nje femije te rralle e me tipare te pazakonta Ciklopi me sjell nder mend librin “Parfumi”. Ne te vertete, ky nuk eshte as Kadare, aq me pak Hygo apo Süskind, ky eshte Brajan Sukaj, nje emer i ri premtues i letrave shqipe, kandidat per cmimin letrar ‘’KADARE 2017’’.
Libri Ciklopi , eshte rrembyes, te mban zemren peshe, te shton ankthin e te ben ta lexosh deri ne faqen e fundit. Gjithashtu, pasi e mbyll kapakun, te ben te mendosh pak me gjate dhe le akoma disa ceshtje te pazgjidhura ne koken e lexuesit. Ky roman merr kthesa te papritura dhe eshte shkruar bukur me nje rrjedhshmeri te brendshme te vecante. Ju ftoj ne leximin e nje libri emocionues dhe te rralle, ‘’Ciklopi’’ shkuar nga Brajan Sukaj.
