Komploti i fshehte i CIA-s ne librin The secrets we kept zbulohet ne trillerin e bujshem te spiunazhit te Luftes se Ftohte.
Historitë e vërteta brenda romanit të parë të Lara Prescott, “Sekretet që kemi mbajtur”, janë gjëja më e mirë për të. Kjo do të thotë shumë, sepse puna e gërshetimit të materialeve të spiunazhit të bombave është mbajtur sekret prej kohësh nga C.I.A. me historinë e krijimit të një romani rus tashmë të pluhurosur dhe feminizmit dhe fanatizmit seksual të epokës së “Mad Men” të vëzhguar në mënyrë të hollësishme. Prescott ka arritur të formësojë të gjitha këto në një hyrje mbi mesataren në zhanrin I-Knew-Hemingway.
“Sekretet që kemi mbajtur” përqendrohet në romanin e Boris Pasternakut “Doktor Zhivago”, për të cilin mund të mos dini asgjë, gjithçka, muzikën e filmit ose vetëm sa magjepsës dukeshin Omar Sharif dhe Julie Christie në dëborë. Shumë pak njerëz që i afrohen librit të Preskotit ka të ngjarë të dinë shumë për “ne” në titullin e tij. Ai nuk i referohet vetëm Pasternak dhe Olga Ivinskaya – dashnorja e përkushtuar që ishte muza kryesore e Larës në “Zhivago” dhe bëri përpjekje torturuese për të mbrojtur Pasternakun – por edhe për korin grek të librit, pishinën e shtypjes së femrave të C.I.A. Siç mund ta shihni, këtu po ndodh shumë.
Në vitin 2014, C.I.A. zbuloi një histori mahnitëse për Pasternakun dhe “Doktor Zhivago”: Sapo dorëshkrimi ishte nxjerrë jashtë Bashkimit Sovjetik me urdhër të një botuesi iniciativ italian, Giangiacomo Feltrinelli, agjencia nisi një operacion për ta përkthyer atë nga italishtja në rusisht, shtyp atë në botimet më të vogla të mundshme dhe dërgojeni në vendlindjen e Pasternakut. Sovjetikët e kishin ndaluar, pamje e paparë.
Vite më vonë, Nikita Hrushovi më në fund e lexoi dhe shprehu keqardhjen për atë vendim. “Më mirë vonë se kurrë,” shkroi ai për këtë ndryshim zemre.
Gratë e padukshme dhe dinakare të asaj C.I.A. pishina e shtypjes, të cilët rrëfejnë pjesë të këtij libri me një “ne” shumë të fuqishme, kishin më shumë se pak të bëjnë me këtë operacion. Disa kishin për detyrë të zëvendësonin xhaketat e pluhurit “Zhivago” me ato më të padëmshme dhe t’i dërgonin ato në objektiva jashtë shtetit. Të tjerët u vlerësuan nga shefat e tyre meshkuj të gjithëfuqishëm për potencial spiunazhi, sepse rezultuan se kishte gjëra që një grua e veshur bukur dhe me role mund t’i bënte më mirë se një djalë me kostum. Një pjesë e madhe e romanit ka të bëjë me ndërveprimet e këtyre grave dhe, në veçanti, një lidhje dashurie që zhvillohet mes dy prej tyre. Janë vitet ’50. E ashtuquajtura sjellje transgresive është shumë e rrezikshme. Një tjetër element rreziku.
Ka pasur libra të tjerë për C.I.A. zbulimet, më së shumti “Çështja Zhivago”, nga Peter Finn dhe Petra Couvée, të cilët kërkuan publikimin e dokumenteve. Por kjo ishte jo fiksionale. Prescott ka romanin e parë fantastik dhe nisi një luftë ofertash, më shumë në bazë të potencialit të tij komercial sesa kalibrit të tij si një kthim faqe.
